12 potraw. Na wigilijnym stole powinna znajdować się nieparzysta liczba dań (5,7,9 lub 11). Symbolizuje ona szczęście. Jedynym, dopuszczalnym odstępstwem jest liczba 12. Dlaczego? Głównie dlatego, że tyle jest miesięcy w roku lub (jak mówią inne źródła), bo tylu było uczniów Chrystusa. Inna interpretacja nie określa ściśle ilości dań. Według jeszcze innej teorii im więcej ich jest, tym większy dostatek spłynie na dom w nadchodzącym roku.
Łamanie się opłatkiem
Zwyczaj ten, choć znany wyznawcom prawosławia (przed wieczerzą, dzielą się oni chlebem), ma polski rodowód. Nawiązuje do starochrześcijańskich rytuałów dzielenia i rozdawania chlebów, które nie zostały użyte podczas misteriów. Przełamanie się opłatkiem jest wyraża pojednania, życzliwość, miłość i przyjaźń.
Dodatkowe nakrycie.
Wolne nakrycie pozostawione podczas wieczerzy jest przeznaczone dla podróżnego, przygodnego gościa. W noc wigilijną należy bowiem przyjąć każdego, kto zapuka do naszych drzwi. Jest to również wyraz pamięci o naszych bliskich, z którymi nie możemy spędzić Świąt lub, którzy odeszli na zawsze.
Strojenie choinki.
To jedna z najmłodszych tradycji świątecznej. W Polsce znana, głównie dzięki Niemcom i niemieckim ewangelikom, którzy w XIX wieku stroili w swoich domach drzewka. W naszym kraju, wcześniej niż choinki, znane były gałązki „zimozielone" (świerku, jodły, sosny), którymi strojono ramy obrazów, ściany, drzwi i furtki. Zielone rośliny uznawano za symbol życia.
Św. Mikołaj.
Postać pewnie niewielu znana. Osobę, która w wigilię przynosi prezenty, nazywa się tak głównie na Pomorzu i w Wielkopolsce. W innych rejonach Polski znani są za to: Święty Mikołaj, Aniołek, Dzieciątko czy Dziadek Mróz. W tradycji chrześcijańskiej, zwyczaj obdarowywania się upominkami, wywodzi się od św. Mikołaja, biskupa Miry, który obdarowywał biednych i dzieci.
Julka Blooggerka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz